085

 Płakać mi się chce. Przez tego ch0ya. Moja matka myślała sobie,że ja płaczę przez mego ojca ale prawda jest zupełnie inna-ja płaczę bo jakieś kilka dni temu dowiedziałam się,że ten idi0ta do jakiego jeździłam jako wolontariuszka w latach 2021-2023 przyjął inną wolontariuszkę do swego syna z powyłamywanymi nogami. Chodzi mi o Prokopa z jakim już nie mam kontaktu od września 2023 a co za tym idzie teraz inna wolontariuszka asystuje przy rehabilitacji jego syna jaki ma powyłamywane nogi...

To miała być moja ostoja. Zrobiłam z domu Prokopa swój "młyn" do jakiego jeździłam aby był moją ostoją. Traktowałam jego syna jak własnego a tego Prokopa jak swego bliskiego przyjaciela. a ja udawałam, że jestem jak Znachor. Gdy daty 21 września 2021 dowiedziałam się od Murzyn RaQa,że mam niby raka jajnika to naprawdę myslałam już,że to koniec. Układałam obie jak potoczą się moje losy i jak skonam to tylko u Prokopa w ramionach. Ale ten ożenił się i odszedł z inną-Miss Mydło ją nazywałam bo ona była nacji Żydowskiej jak i mnie nie cierpiała i pewnie do dziś włos jej się na głowie jeży jak sobie mnie wspomni jak to ja chciałam jej partnera odebrać. 

I gdy się o tym dowiedziałam,że rodzina ta przyjęła inną już wolontariuszkę to bardzo mnie to zabolało. Przecież gdy daty 1 kwietnia 2022 miałam wezwanie po raz kolejny na policję za to,że niby WSZIF prześladowałam jak i bliskie tej uczelni osoby to sam Prokop się za mną wstawił jak to w chwili zarzucanego mi czynu tym razem nie mogłam go była popełnić bo byłam w ten czas...u niego z jego synem co potwierdziło się i na szczęście nic się nie stało.

Prokop widzę ma mnie w doopie i ja go także. Dzis gdy wspominam sobie tamte czasy to w głowie i w sercu gra mi taka jedna melodia jaką to zawsze przytaczałam jak myslałam o moim bracie. Naprawdę jest mi smutno,że po Prokopie tylko mi zostały wspomnienia... Nic nie jest w stanie tego określić jak ja się poczułam gdy ten idi0ta przyjął na moje miejsce inną osobę. 

Prokop to przysłowiowe "Przeminęło z wiatrem"!!!